Salih Ergül

Sosyal Medya Kalemşörleri!

 

Bu günlerde bir hatıramı paylaşmak istiyorum sizlerle dostlar.

Yıl 1975.Ogünlerde Beyağaç’ın bir köyünde görevliyim. Şimdiki gibi Sosyal medya yok. TV yok. Hatta köyde elektrik yok!

O günlerden bu günlere gelindi.

Sosyal medya aldı başını gidiyor. Sayısız uydu Televizyonu ve Radyo. Sosyal medyada ve TV lerde o kadar asparagas haber ve yorumlar yapılıyor ki sormayın vesselam.

Bir de böyle haberleri paylaşıp kendince partizanlık yapanlar var ya! Onların aklına şaşıyorum.

Sosyal medyada bir resmin üzerine bir yazı ekleyip, o kişi söylemiş gibi paylaşanı mı ararsın?

Abartı ve yağcılık kokan haberleri mi ararsın?

Tarih bilmeyip tarihçi geçinenleri mi ararsın?

Bir köşe yazısı bile yazmamış, yorum kalemşörleri mi ararsın?

Sempatizanı olduğu partiyi överken, o partiyi yerin dibine batıranları mı ararsın?

Ciğeri beş para etmezlerin, sosyal medya efelenmelerini mi ararsın? vs…

Bütün bunlara baktığımızda inancı olan, kişilerin yapacağı işler değil diyebiliriz.

İnancı sağlam olan:

Yalan söylemez.

İftira atmaz.

Haddini bilir.

Hiçbir şeyi abartmaz.

Ve bilir ki yaptıklarının hesabı bir gün muhakkak görülecek.

Bu dünyada görülmezse öbür dünyada görülecek.

Seçimlerde veya başka zamanlarda yapılan mitinglere bakıyoruz; abartılı rakamlar. Veya katılımı az göstermeye çalışanlar.

Yahu kardeşim! söylediğiniz yalanın cezasını partiniz çekmeyecek. Siz çekeceksiniz.

Yaptığınız iftiranın cezasını da siz çekeceksiniz.

1975 li yıllarda ki bir hatıramı latife olsun diye paylaşmak istiyorum.

O yıllarda Rahmetli Demirel ve Rahmetli Ecevit var. Biri iktidar, biri Anamuhalefet.

Sağ oylar genelde toplam olarak yüzde 65.Sol oylar da yüzde 35.

Denizliye Rahmetli Ecevit geldi, mitinge katılanlar kahvehanede öyle bir anlatıyor ki “İğne atsan yere düşmeyecek kalabalık vardı” diyorlar. Tabii ki abartıyorlardı.

Aradan zaman geçti, bu defa Denizliye Rahmetli Demirel geldi. Mitinge ben de katıldım.

Kahvehanede aynı sorular bize de soruldu.

Nasıldı katılım? diye.

Ben de onların abartısına karşılık bi abartı ile cevap verdim. (Tavas yanından gelmiştik mitinge) ”Cankurtarandan ileri gidemedik. Geri dönmek zorunda kaldık. Oraya kadar doluydu” dedim.

“Hadi canım sende o kadarda değil” dediler.

O zamanlar Kahvelerde TV de yoktu. Sohbetler boldu. Bakın size bir şey anlatayım dedim.

“Çobanın biri “bir şimşek çaktı sürüye bin tane kurt saldırdığını gördüm” demiş.

Bunu duyan bir başkası, “Arkadaş senin ki ne ki? ben bir deve gördüm. Bir dağın yamacından, diğer dağın yamacındaki otları yiyordu” demiş.

Çoban itiraz etmiş. Olmaz o kadar diye.

Adam yapıştırmış cevabı:

” Arkadaş sen kurdu yüze indir, bende deveyi düze indireyim” demiş.

Bu hikayeyi anlatıp sağcısı, solcusu gülüştük.

Doğru varken yalan niye?

Hakikat varken iftira niye?

Yapmayın dostlar.

İtidali elden bırakmayın.

Doğrudan şaşmayın.

İftiradan sakının.

Yarın kıyamette hiç kimseyi partisi kurtarmayacak.

 

Saygılarımla.